مقایسه ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام سرم و بزاق در بیماران مبتلا به دیابت نوع I

سابقه و هدف: دیابت یکی از مهم‌ترین بیماری‌های شایع مزمن است که آمار جهانی آن از جمله در ایران رو به افزایش است. این بیماری چهارمین عامل مرگ و میر در اغلب کشورهای توسعه‌ یافته است. از طرف دیگر تضعیف سیستم دفاع آنتی‌اکسیدانی می‌تواند منجر به بیماری‌های مختلف از جمله دیابت شود؛ که در این پژوهش ظرفیت آنتی‌اکسیدانی سرم و بزاق در بیماران دیابتی نوع I در مقایسه با گروه کنترل، جهت ارزش تشخیصی مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: این مطالعه یک مطالعه مقطعی ـ تحلیلی است که افراد تحت مطالعه42 نفر از بیماران دیابتیک نوع I مراجعه کننده به مرکز دیابت اراک به عنوان گروه مورد، با 42 نفر گروه شاهد که از لحاظ سن و جنس و سایر معیارهای ورود با افراد مورد همتا بودند مقایسه شدند. ظرفیت آنتی‌اکسیدانی در سرم و بزاق این افراد با استفاده از روش FRAP (Ferric reducing ability of plasma) اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار(Mean±SD) ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی سرم و بزاق در افراد مورد به ترتیب 088/0±51/2، 072/0±73/1 و در افراد شاهد به ترتیب 107/0±9/2، 090/0±97/1 بود. نتیجه‌گیری: کاهش ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام سرم گروه مورد از لحاظ آماری معنی‌دار بود، ولی کاهش ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام بزاق معنی‌دار نبود. به عبارت دیگر در این افراد تولید رادیکال‌های آزاد که احتمالاً می‌تواند زمینه‌ساز بیماری باشد افزایش یافته و بنابراین سیستم دفاع آنتی‌اکسیدانی تضعیف شده است، که برای کاهش آسیب ناشی از رادیکال‌های آزاد توصیه می‌شود این افراد آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی بیش‌تری مصرف نمایند.